وصیت نامه

1- من به راهی قدم نهاده ام که انبیاء قدم نهاده اند، من راهی را انتخاب نموده ام که سرورم حسین (ع) انتخاب نمود، من به میدانی قدم نهاده ام که نتیجه اش را قبلاً گرفته و با ایمانی کامل پیکار نمودم، چون می دانم اگر در این راه کشته شوم به مقام والای شهادت دست می یابم.
2- پدرم! درود و سلام بر تو که چون ابراهیم (ع) فرزند خویش را به فرمان خدای بزرگ به قربانگاه فرستادی، بدان و آگاه باش که اسماعیلت هرگز از فرمان باریتعالی سرباز نمی زند و مرگ در راه خدا را جز سعادت و زندگی را جز جهاد در راه عقیده و شهادت را جز سعادت و رسیدن به بهترین نعمت های خدا نمی داند.
3- برادرانم! من شما را به پیروی از فرمان امام خمینی دعوت می کنم و از شما می خواهم که دست از حمایت امام نکشید و چون مردم کوفه که امام حسین (ع) را تنها گذاشته اند، او را تنها نگذارید. امیدوارم هر کاری را برای خدا انجام دهید و اجرتان را هم از خدا بخواهید.
4- ای خانواده گرامی و داغدارم! من هم به نوبه خودم از آقا و سرورم حسین (ع) درس مبارزه و درس شهامت و شهادت آموختم و یاد گرفتم که زندگی مادی نکبت بار است و نباید در خانه بنشینم و منتظر آن باشیم که روزی مرگ ما را فرا گیرد، بلکه باید به سراغ مرگ برویم، مگر ایشان یک دفعه بیشتر می میرد، چه بهتر که آن یک دفعه هم در راه خدا و برای خدا باشد.
5- برادران و خواهران بسیجی! شما امت حزب ا... و همیشه در صحنه! مسجدها را خالی نگذارید، در مسجد برای پیروزی رزمندگان دعا کنید.